Kosztowne ryzyko bez gwarancji, że urządzenie będzie utrzymywane.

Ogólnie można założyć, że każdy laser importowany do Niemiec spoza UE będzie podlegał kontroli celnej. Oznacza to, że eksperci celni sprawdzą i ocenią urządzenie oraz związaną z nim dokumentację.
Następnie dokonywane są odpowiednie ustalenia celne.

Wszystkie dokumenty, takie jak instrukcje obsługi, muszą być dostarczone w języku urzędowym (tj. niemieckim) bez wyjątku.
Taka kontrola celna pociąga za sobą dodatkowe koszty, oprócz wysokich kosztów wysyłki już zapłaconych wcześniej.
Skład celny, w którym urządzenia są początkowo przechowywane, płaci również za tymczasowe przechowywanie urządzeń na co dzień.

W przypadku wątpliwych oznaczeń CE, nieprawidłowych lub brakujących dokumentów, organy celne zaangażują organy nadzoru rynku.
Następnie poprosi o dalsze dokumenty (np. schematy obwodów, rysunki techniczne, certyfikaty EMC itp.) w celu potwierdzenia zgodności urządzenia.

Na tym zabawa się kończy, a koszty mogą być ogromne.

W tym momencie prawie wszystkie urządzenia są zatrzymywane przez nadzór rynku do czasu przedłożenia i sprawdzenia wszystkich wymaganych dokumentów. Jeśli urządzenie zostanie uznane za niezgodne, kupujący ma teraz możliwość zniszczenia urządzenia lub zwrotu go do nadawcy.

Szanse na zatwierdzenie przez organy nadzoru rynku są trzeźwiąco niskie, ponieważ prawie żaden producent z Dalekiego Wschodu nie jest w stanie przedstawić pełnej dokumentacji. Ponadto często nie ma autoryzowanego przedstawiciela w UE, który do wydania jest również absolutnie niezbędna.